به گزارش پایگاه خبری تایم اسپرت ۳؛ رقابت‌های اوزان سنگین کشتی، وزنه‌برداری و پاراوزنه برای ورزش ایران هیجان خاص دارد. وزن‌هایی که از آن به عنوان یکی از شعارهای المپیک یاد می‌شود. بالاتر، سریعتر و قوی‌تر سه شعار مهم المپیک به شمار می‌روند و قوی‌بودن را می‌توان در رقابت‌های دسته فوق‌سنگین وزنه‌برداری و حتی تقابل قهرمانان در اوزان سنگین وزن کشتی مشاهده کرد جایی که تماشاگران زیادی را به سالن بازی‌های المپیک می‌کشاند.
اما ریشه هیجان دسته‌های فوق سنگین برای ایران از چه زمانی آغاز شد؟
برای پاسخ به این سوال باید تقویم تاریخ را بیش از ۲ دهه در رقابت‌های المپیک به عقب ببریم. آغاز قرن بیست ویکم میلادی همزمان با ظهور یکی از نوابغ ورزش جهان بود. در بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی و در حالی که تمام نگاه‌ها به آندره چمرکین و رونی ولر بود اما جوانی از ایران به سلطه بسیاری از بزرگان در دسته فوق‌سنگین وزنه‌برداری پایان داد.
حسین رضازاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا در خصوص شیرین‌ترین خاطره خود از ادوار المپیک گفت: حضور و موفقیت در المپیک بهترین خاطره‌ای است که همیشه در ذهن ورزشکار باقی می‌ماند. من در سیدنی با بزرگانی رقابت داشتم که در دنیای فولاد سرد صاحب نام بودند. رونی ولر آلمانی، کیم تای هیون از کره‌جنوبی، سالم جابر قطری و آندره چمرکین از روسیه از سرشناس‌ترین آنها بودند اما من توانستم با رکوردشکنی در المپیک به مدال طلا برسم. آن رقابت و مدال هنوز هم یکی از شیرین‌ترین خاطرات ورزشی من است.
حسین رضازاده نامی بزرگ در تاریخ وزنه‌برداری ایران و جهان شد، نامی که در بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی، وزنه‌برداری ایران را در کانون توجه جهانی قرار داد و تا پایان دوران خداحافظی، حریفی برای وی در دنیای فولاد سرد پیدا نشد. رضازاده سال ۲۰۰۰ و در المپیک سیدنی برابر دیدگان بزرگانی مانند چمرکین روس و رونی ولر آلمانی مدال طلا را کسب کرد. وی تنها وزنه‌بردار ایرانی است که ۲ طلای المپیک را در کارنامه دارد.
قهرمانان ایران پادشاهان فوق‌سنگین جهان
یکی از شاهکارهای رضازاده کسب نشان طلا و شکستن رکورد المپیک در سرزمین کانگوروها بود. وی در حالی به این عنوان مهم رسید که پیش از این در مسابقات جهانی ۱۹۹۹ آتن مدال برنز و در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک نیز به مدال برنز رسیده بود.
او در حالی توانست در سیدنی به عنوان قوی‌ترین مرد المپیک دست پیدا کند که سال‌ها بعد در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اعلام کرد: با کسانی رقابت کردم که مدت ها عکس آنان به بر دیوار اتاق من چسبیده بود اما توانستم از این بزرگان عبور کنم.
رضازاده بعد از آن سال چهار مدال طلا جهان و یک مدال طلای دیگر از المپیک را صید کرد.
پکن خالی از هرکول ایرانی نبود
نتایج کاروان ورزشی ایران در المپیک ۲۰۰۸ پکن چشمگیر نبود اما در پارالمپیک ۲۰۰۸ یکی از توان‌یابان ایران موفق شد عنوان قوی‌ترین مرد مسابقات را از آن خود کند. کاظم رجبی‌زاده پاراوزنه‌بردار ایرانی در پکن با مهار وزنه ۲۶۵ کیلوگرمی به مقام قهرمانی و مدال طلای سیزدهمین دوره بازی‌های پارالمپیک ۲۰۰۸ پکن دست یافت.
قهرمانان ایران پادشاهان فوق‌سنگین جهان
بهداد مردی که از تالاخادزه عبور کرد
در آستانه اعزام کاروان ورزشی ایران به المپیک ۲۰۰۸ پکن خبری جامعه ورزش ایران را شوکه کرد. حسین رضازاده به خاطر مشکلات ناشی از کبد از حضور در المپیک انصراف داد تا رشید شریفی به عنوان نماینده ایران راهی سرزمین اژدها شود.
تیم ملی وزنه‌برداری ایران بعد از سال‌ها دست خالی المپیک را ترک کرد اما این ناکامی مقطعی بود زیرا در بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن پولادمردان دیگری از ایران به روی تخته رفتند که خالق یکی از ماندگارترین قاب‌های ورزشی بودند. در لندن، بهداد سلیمی با اختلاف به مدال طلا رسید و سجاد انوشیروانی هم نقره کسب کرد.
بهداد که بسیاری وی را جانشین بزرگان فوق‌سنگین می‌دانستند در نهایت به ۲ مدال طلای جهان رسید.
اوج کار بهداد در المپیک ۲۰۱۶ ریو بود که رقابت پایاپایی با تالاخادزه داشت و حتی در یکضرب از غول گرجستانی عبور کرد و با ۲۱۶ کیلوگرم رکورددار المپیک شد. در دوضرب اما داوران با سلیمی مهربان نبودند و در نهایت با حذف از المپیک، خاطرات تلخی از آن المپیک در اذهان باقی ماند.
ظهور سیامند در لندن
هرکول خندان عنوانی بود که به یکی از قوی‌ترین معلولان جهان داده شد معلولی که از شهرستان اشنویه به ورزش معرفی اما شهرتی جهانی پیدا کرد. سیامند رحمان همان سطوره و فوق‌سنگین ورزش ایران بود که توانست با ۲ طلای پارالمپیک و سه طلای جهانی به یک نام بزرگ در بین پولامردان تبدیل شود.
اوج هنر سیامند در پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو بود که وزنه فوق تصور ۳۱۰ کیلوگرمی را مهار کرد تا حیرت جهانیان را برانگیزد. سیامند که به دنبال هتریک طلا در بزرگترین آوردگاه پارالمپیکی بود در نهایت روز ۱۱ اسفند سال ۱۳۹۸ به خاطر ایست قلبی درگذشت.
جانشین سیامند منصور پورمیرزایی بود که موفق شد مدال فوق‌سنگین پارالمپیک توکیو را کسب کند.
بازگشت هیجان دسته فوق‌سنگین به ایران
المپیک توکیو برای سنگین‌وزن‌های ایران شرایط بسیار خاصی بود در توکیو علی داودی بعد از هشت سال مدال دسته فوق‌سنگین را برای ایران به ارمغان آورد. داودی جوان در رقابت با تالاخادزه گرجستانی این عنوان ارزشمند را کسب کرد و نشان داد که می‌تواند میراث‌دار بزرگانی مانند سلیمی و رضازاده باشد. داودی در المپیک ۲۰۲۴ پاریس نیز حضور داشت اما عنوانی بهتر از چهارمی کسب نکرد او اکنون در اوج پختگی قرار دارد و بسیار باور دارند که سکوی نخست المپیک ۲۰۲۸ برای این ملی‌پوش تهرانی است.
در کنار داودی قهرمانانی مانند علیرضا یوسفی، آیت شریفی و رضا حسن‌پور حضور دارند که برای حضور در رقابت‌های جهانی و المپیک تلاش می‌کنند. علیرضا یوسفی در آذرماه سال ۱۴۰۳ و در جهانی بحرین با مهار وزنه ۲۶۲ کیلوگرمی عملا نشان داد عزم جدی برای رقابت با داودی را دارد.
امین‌زاده و تکرار مدال سیامند
غیبت سیامند رحمان در المپیک توکیو موجب شد تا مدال دسته فوق سنگین پاراوزنه‌برداری به کاروان ایران نرسد اما دوری ایران از سکوی نخست این وزن تنها سه سال به طول کشید و در نهایت احمد امین‌زاده در پاریس توانست با یک عملکرد بی نظیر بار دیگر هیجان این دسته را به نام ایران ثبت کند.
در کنار امین‌زاده، مهدی صیادی نیز حضور دارد که می‌تواند به عنوان مدعی اول این وزن خود را معرفی کند
