به گزارش پایگاه خبری تایم اسپرت ۳؛ زنده‌یاد عمیدی در نخستین روز از بهار ۱۳۳۵ در شیراز متولد شد و از همان جوانی، عشق به ورزش و مبارزه در وجودش شعله‌ور شد. او با پشتکاری مثال‌زدنی پا به دنیای بوکس گذاشت و خیلی زود نبوغ خود را در این ورزش به نمایش گذاشت.
زنده یاد عمیدی در وزن ۴۸ کیلوگرم، حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو برداشت و بر سکوی قهرمانی استان ایستاد. این آغاز راهی پر افتخار بود که او را به مسابقات کشوری و اردوهای ملی رساند.
عمیدی سالها در میادین ملی با غرور و غیرت مبارزه کرد و علاوه بر نایب‌قهرمانی کشور، افتخارات ارزنده دیگری را نیز برای بوکس فارس و ایران به ارمغان آورد. اما او تنها یک قهرمان در رینگ نبود؛ بلکه پس از دوران درخشان قهرمانی، با همان عشق و تعهد، در نقش مربی و معلم ورزش، دانش و تجربه‌اش را به نسل‌های بعدی انتقال داد. سالها در آموزش‌وپرورش به تربیت ورزشکاران و جوانان پرداخت و سرانجام پس از سه دهه خدمت صادقانه، بازنشسته شد.
قهرمان اخلاق
رییس انجمن پیشکسوتان ورزش فارس بیان کرد: زنده یاد عمیدی هم از نظر اخلاقی و هم از نظر فنی جز ورزشکارانی بود که برای استان فارس و کشور سالها بر روی رینگ بوکس افتخار کسب کرد و خوش نام بود.
منصور سپهری اضافه کرد: فقدان این عزیز از دست رفته را که پس از پایان دوران قهرمانی تجربیات خود را در اختیار جوانان قرار داد، درد آور است با این حال باید تسلیم تقدیر الهی شد.
این پیشکسوت ورزش فارس در گذشت این قهرمان ملی را تسلیت گفت و افزود : آنچه از یک قهرمان باقی می ماند اخلاق نیکوست هر چند هم مدال ها و افتخارها ارزشمند هستند.
خوش تکنیک و مهربان
مربی اسبق تیم ملی بوکس ایران هم رورز شنبه به خبرنگارایرنا گفت: زنده یاد عمیدی ازبوکسورهای با اخلاق، مهربان و با تکنیک ایران بود که بارها به تیم ملی دعوت شد و از سرعت زیادی هم بر خور داربود.
کریم عبائیان به خاطراتی از این ورزشکار ملی اشاره کرد و گفت: در سال ۱۳۵۴ برای انجام مسابقات قهرمانی کشور وانتخابی تیم ملی راهی کرمان شدیم. کاپیتان تیم فارس در این مسابقات شادروان عطا عمیدی بود و حریفش بوکسوری با سابقه تیم ملی بود، اما عمیدی در سه راند برابر این بوکسور تهرانی مقاومت کرد برای همین هم به تیم ملی دعوت شد.
بوکس ایران تعطیل شد
رئیس اسبق هیات بوکس فارس ادامه داد : در حالی که بسیاری از بوکسورهای فارس از جمله عطا عمدی، حسن بوجار و … در کشور درخشیدند و آماده حضور درمسابقات آسیایی بودند اما با پیروزی انقلاب اسلامی ورزش بوکس، شطرنج و شمشیر بازی تعطیل شد برای همین بسیاری از بوکسورها این رشته را رها کردند تا اینکه در سال ۶۸ دوباره بوکس راه اندازی شد و عمیدی هم به جرگه مربیان پیوست.
عبائیان تاکید کرد: زمانی که عمیدی روی رینگ می رفت خیالم راحت بود که برنده می شود چرا که علاوه بر هوش از جسارت زیادی هم بر خورد دار بود با این حال فقدان این ورزشکار با افتخار را به جامعه ورزش فارس وبازماندگان ایشان تسلیت عرض می نمایم.
