کامران قاسمپور هنوز هم به آن پنج ثانیه فکر می‌کند؛ لحظاتی که مسیر زندگی ورزشی او را تغییر داد. در حالی که در اتاق مصاحبه به دیوارهای خالی خیره شده، به آرامی می‌گوید: “خیلی به آن فکر کرده‌ام. البته که گذشته است و چیزی را نمی‌توان تغییر داد، اما بارها از خودم پرسیده‌ام چرا در آن چهار ثانیه اشتباه کردم. می‌توانستم مسابقه را جور دیگری مدیریت کنم و خیلی راحت پیروزی را حفظ کنم.”
قاسمپور در نیمه‌نهایی مسابقات جهانی ۲۰۲۳ مقابل عبدالرشید سعداله‌یف، قهرمان پرافتخار روس، تا پنج ثانیه مانده به پایان، با نتیجه ۳-۱ پیش بود. اما یک لحظه غفلت کافی بود تا سعداله‌یف با حرکتی برق‌آسا، او را از کنترل خارج کرده و پیروز شود.
تصاویر لحظات بعد از شکست قاسمپور، که دستانش را روی سرش را گرفته بود، در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد. هواداران تلاش کردند او را دلداری دهند، اما این کلمات آرامش‌بخش، برای خودش خالی از معنا بود.
“بعد از مسابقه احساس خیلی بدی داشتم. کل شب را نخوابیدم، دائم به آن لحظه فکر می‌کردم و تحت فشار بودم. حتی بعد از بازی، به خاطر درد و استرس، چهار مسکن مصرف کردم.”
روز بعد، در مسابقه رده‌بندی، قاسمپور مقابل دیوید تیلور از آمریکا قرار گرفت اما نتوانست از نظر ذهنی خود را بازسازی کند و با شکست ۶-۲، از کسب مدال باز ماند.
چهار ماه بعد، او به مسابقات رنکینگ در تیرانا بازگشت و این بار مدال طلا را به گردن انداخت. اما حتی این پیروزی هم نتوانست خاطره تلخ باخت جهانی را از ذهنش پاک کند.
“وقتی روی سکو می‌رفتم، دوباره به آن لحظات فکر کردم. تصور کردم که می‌توانستم چند ماه پیش روی سکوی جهانی بایستم، نه این مسابقات. اما این ورزش است؛ برد و باخت بخشی از آن است. اگر یک ورزشکار حرفه‌ای بخواهد ادامه دهد، باید این را بپذیرد.”
با این حال، پیام‌های دلگرم‌کننده هواداران تا حدی به او آرامش داده است.
“مردم انرژی خوبی به من می‌دادند و از من تعریف می‌کردند. این نشان‌دهنده مهربانی آن‌هاست. اما چیزی که من می‌خواستم، محقق نشد. نتیجه آنطور که می‌خواستم نبود. دوست داشتم با یک پایان خوب از آن مسابقات خارج شوم.”
“سه دوره مسابقات جهانی دیگر تا المپیک ۲۰۲۸ باقی مانده است. این مسابقات برای من بسیار مهم است. بعد از آن، مدال المپیک چیزی است که می‌خواهم در ویترین افتخاراتم داشته باشم. در سال منتهی به المپیک تصمیم خواهم گرفت که در کدام وزن رقابت کنم تا بتوانم در المپیک حاضر باشم.”
با انگیزه‌ای تازه و درسی که از آن پنج ثانیه فراموش‌نشدنی گرفته، کامران قاسمپور راهی جدید را آغاز کرده است. او دیگر نمی‌خواهد فقط به گذشته فکر کند، بلکه مصمم است آینده‌ای درخشان‌تر برای خود رقم بزند.
